با غمگنانه ترین صدا گفته‌ام
"خداحافظ "
و با زشت ترین
کفش ها
رفته‌ای
هر بار
محبوب من
و آن هنگام که باز آمده‌ای
صاحب زیباترین کفش ها،
شنیده‌ای
شادترین سلامم را .
محبوب من
ساعت
موجودی پر صدا و خوفناک است
با ضربه‌های مداوم
و تکرار
حتی امید را از پای در می آورد
محبوب من
جهان جایی است
وحشتناک
-بی تو -
درهر گوشه
ساعتی انتظار ما را می‌کشد
از پشت در
دورتر نرو

شعراستادیاکیده

              من دلم میخواهد

            سفرکنم به آسمان  گسترده

                     آسمانی ابی

                    باآدمان خاکی

               نردبام کوتاه است...

              دستهای توست که

              مرا به آسمان

              خواهد رساند...

حکایت ما..
شبیه بچه ای شده که بیقراری کند..
و بعـــــ د ..
شکلاتی برای خفه کردن صدایش ! ..
در حلقومش بچپاننــــــــــد ...!
..!!
اگر دوست نداری ؛ گوشهایت را بگیـــــــــــــر ..نشنــــــــــو !
مثل آن روزهـــــــــا که نشنیدی ام.... ندیدی ام ....
رفتی ..!
من شکلات نمیخواهم !
من 'یکی ' را میخواستم ..ازاین شکلات های تلخ بــــــــــود !....
تمام شد ...حالا دیگر هیچ نمیخواهم ...حتی شکلات...

حـَوآسَـتــ باشَـد!!!

یــآدَتــ بـآشــَد!!!

هَمـِـہ ے قـَرآردآدهـآ رآ کـِہ روے ِ کـآغَـذهـآے ِ بے جـآن نـِمےنـِویسَـند!!!

 بَـعضے از عَهــدهـآ رآ روے ِ قـَلبــ ـهـآے ِ هـَمـ مےنـِویـسیمـ...

درسِ عبرتیــــ شــدی برایَم ...

ایــن بـــار

پُشتِ دستــم را نه!

پـشـتــــ قـلـبــ ـم را داغ مـی گـذارم...!

خـوבمـ رآ ڪـﮧ ورقــ مے زنـمــ

مے بـینـمـ حــرفــ تــآزـﮧ اےنیـستــ...

قـصـﮧ همـآטּقـصـﮧ ے בلــِ خـستـﮧ پـآے مـטּاسـتــ...

בلــ ڪـﮧ بـﮧ בرב مے رسـב، شـوقــ هـمــ בر ڪـلآمـ مے میـرב انـگـــآر...

ڪفـشـ هـآے בلـتنـگے رآ از پـآ בر مے آورمـ، خـستـﮧ انـב...!

حـوصـلـﮧ شـآטּ از ایـטּ هـمـﮧ تـڪرآر سـر رفـتـﮧ استــ...

خیـآلـمـ از پـآ مے افـتـב و گـوشـﮧ اے مے نـشینـב، آرآمــ امــآ بے قــرآر...

مے تـرسمـ و نـگـرآنـمـ...

مثـلــ همیـشـﮧ...

از ایـن ڪـﮧ روزے از تـو بــבم بیـآیـב... تـویــےڪـﮧ בوستـتــ مے בآرمـ...

و

از تـو خـوشمـ بیـآیـב... تـویــےڪـﮧ از تــو مـتنـفـرمـ...

مے تـرسـمــ و نـگـرآنـمـ...

از لحـظـﮧ اے ڪـﮧ ڪنـآرمـ نبـآشے...

از روزے ڪـﮧ از بـوבنـمــ خـستـﮧ بـآشـے...

مثـلــ هـمیــטּ روزهـآ ڪـﮧ بــوבو نبـوבمــ فـرقـے نـבآرב بـرآیـتـــ....

مے تـرسـمــ و نـگــرآنـمـــ...

از وقـتے ڪـﮧ یـڪ حـســِ گـنـگــ تـحـویــلـمــ בهـے..

یـڪــ صــבآے ســرב..

بـے هیـچــ رنـگے از عـشـقــ..

بــے هـیــچــ عـطــرے از سیـبــ..

בلـمــ یـخــ مے زنــב...

و نــآگــآـﮧ فــریـآבے בر گـوشـﮧ ے تـلـخــ تنـهـآیـے امــ سـڪـوتـــ مے شـوב...

و تــو هیـچــ وقـتــ حـوآستــ نیـستــ ڪـﮧ ایــטּ اعتـرآفــ مــטּ

تـآ چـﮧ انــבآزـﮧ طـعـمــِ بغـضــ مے בهــב...

بـﮧ خیـآلــ خـوבتــ سڪـوتـمــ از بـے בرבے سـتــ...

از نبـوבטּبغـضــ اسـتـــ یـآ شـآیـב از سـرِ یــڪـ عـآבتــ...

لـحـטּ نـوشتـﮧ هـآیـمــ مـے لـرزב... בرבבآرב... تـو امــآ نـگـرآنـمــ نـمے شـوے...

مــטּ از ایــטּ روزهــآ مـے تـرسـمــ...

وقتـے لآبـﮧ لآے روزمــرگــے هـآیـتــ گـمــ مے شومــ و בرבتــ نـمے آیــב...

و ایــטּ همیـشـﮧ تــویےڪـﮧ בر ایــטּ معـآבلـﮧ ے یـڪـ طـرفـﮧ،

سـڪــوتـــ خــرב شـבنـمــ رآ نــمے شنـوے...

حسـآبــ روزهـآیـمــ رآ ڪـﮧ بـشمـآرے، رو بـﮧ اتمـآمــ اسـتــ...

مــטּ گـریـزآنـمــ از ایــטּ خستـﮧ تـریـטּ شـڪلــ روزگــآر...

و هـر روز چـﮧ رنـگــ تـلـخــے בآرב... تـلـخــ تـر از نـخـوآستـטּ مـטּ....

تـلـخــ چـوטּنـבآشتــטּ تـــو....

وقتی غرورکسی رومیشکنی...

شمع امیدکسی روخاموش میکنی...

 قلبی راکه خدادرآن جای داردمیشکنی...

خدارومیبینی وبنده خدارونادیده میگیری...

مانده ام بدانم دستانت رابه سوی کدامین آسمان...

 درازمیکنی تابرای خوشبختی خودت دعاکنی...

اشک هایم شراب شده اند...

دست رنج توست...

بخور به سلامتی "دلبر"امروزت...

دیروزت گذشت...

"عشقم" درآغوش دیگریست وحرفی نمیزنم...

 هرروزیک آرزودارندبرای آینده...

 من تنها یک آرزودارم و...

الان این است که شبی بخوابم و...

دیگربلندنشوم ...

تانبینم ...

تانشکنم...

 تاهرروزجندین بارنمیرم...

که روی گونه هایَم سُرسُره بــازی مــی کَـــردَنــد…

بـِین آن همه آدم،

در آخــــرین دیـــدار ِ رسمـــی مان…

نبایــــد مــی گفـــتـــی:

“دُنــــیای شُمـــا چــِقــَدر قـــَشَنگــــ اَستـــ”

دل اَست دیـگـرمـــــی شکـــــنــــد…

_{خدایـــــا التمـــــــاست مــــــی کنــــــم}

_{همـــــه دنیـــــایــــت ارزانـــــیِ دیگــران} 

_{ولـــی !!   آنــکــــه دنـیـــایِ من اســــت}

_{مــــــــــالِ دیــگـــــــــــری نــــــــشـــود.  .  .}

وقتــ ــــی مــ ــرا "פֿــــانم" פֿـــ ــطاب میکنی           

مـَشـ‗__‗ـروب خـورבَم ...

سیـگـ‗__‗ـآر کـشـ‗__‗ـבَم ...

لبـآس تـَنـ‗__‗ـگ و کـ‗__‗ـوتـآه پـوشیـ‗__‗ـבَم ...

چـِ‗__‗ـرآ בیـگـ‗__‗ـر בَعـ‗__‗ـوآیـَ ـم نمـیکـُنـے لـَعـنـَ‗__‗ـتـے...؟!

هـَنـ‗__‗ـوز هـَمـ‗__‗ـآن مـَ‗__‗ـرבے هـَسـتـ‗__‗ـے ...

کـہ روے مـَ‗__‗ـن غیـرَت בآشـ‗__‗ـت ...؟

رآسـ‗__‗ـتـے اصـلا مـَنـ‗__‗ـو یـآבت هـَسـ‗__‗ـت ؟؟

 اســـ‗__‗ـــم هر دویـــ‗__‗ـــمان را در گینـــ‗__‗ـــس ثبت میکنند !

تو در دروغ گــ‗__‗ـــفتن رکــ‗__‗ـــورد زدی …

من در بـــ‗__‗ـــاور کــــ‗__‗ـــردن … !

مَن خُدآیے دآرَمـ ڪِ مَرآ مُخآطَبـ 

[ خآصـِ ]

 خُودَش ڪَرده 

(^_^)

دُرستـه کــــه لیاقتـــِ مــــارو نداشتــــــ... 

امّــــــا 

گفتــــم مدتی رو بـــا مــا شــــآد باشــه

چرا همه مـے گویند چون مـےگذرَد غمـے نیس 

چرا هیچکس نمـے گوید تا بگذرَد " درد" کمـے نیست...

این روزها مـے گذرد ولـے من از این روزها نمـے گذرم

نــَـــه. . ! 

الــآن نـَـــه . . !

 فِعلـَــاً دورِتــــ شُلوغــِــه. . /

 تَنـهــآتـــ کــِـ گُــذآشتــَنـــ ،

 يــآدِـ مــَن مے اٌفتــے . . / 

اونوَقتـــ ديگِــه شـَرمَنــدَمــ . . . 

چونـ اِحتِمــآلَــآً مــَن تَنهـــآ نيســ ــ ــتَـمـــ . . /

" مَـــ ن " گـِدآیـﮯ مُحَبَتــ نمـﮯ کُنـَـمـ ،

 تَنـهـــآیـﮯ اَم حُـــرمَـتـــ دآرَد ؛

 حُــــرمَــتـ (!)

خــُدایــا 

بـَراے خـامـوشے شـَب هـاے انتـِظـارم

 فـَقـَط یکـــ " فـوت " کـافیـست 

خـاموشـَم کـُن 

خـَستـه ام ...

◄زِیـــآב کـِـﮧ بــآشــے؛◄ 

زیــــاבے میشـے...

حــــــــــــــال مـــــــــــا بــــــــــا دود و الــــــــــــــکل جـــــــــــا نمي آيد رفيــــــق

زندگــــــــــــــــي کردن به عــــــــــــــــــاشق ها نمي آيــــــــــــــــــد رفـــــــــــيق

روحـــــــــــــمان آبستـــــــــــــــن يکـــــــــ قرن تنهــــــــــــــــــا بودن اســــــــــتــــــ

طفـــــــــــــــــل حســـــــــــــرت نوش مـــــــــــــا دنيــــــــــــــــا نمي آيد رفيــــــق

دستــــــــــــهايــــــــــــت را خــــــــــــــــــو دت ها کن اگــــــــــــــر يخ کرده انــــــــــد

از لــــــــــــــــــب معشـــــــــــــــــوقه هــــــــــامان هــــــــــــا نمي آيد رفـــــــيـــــق

عشــــــــــــــــق گمگشــــــــــــــــته دگــــــــــــــر رفتــــــــــــه ز ياد يعقــــــــــــــــوب

يوســــــــــــــــــــــف زيبــــــــــــــــاي مــــــــــــــا از چـــــــــــاه نمي آيد رفيــــــــــــق

اشکــــــــــــــ ما را خنـــــــــــــــــــده هاي زورکــــــــــــــــــــــي بلعِِِِِِِِيــــــــــــده اسـت

لـــــــــــــب مــــــا بــــــــــا چشــــــــــــــــم هـــــــــامان راه نمي آيد رفيـــــــــــــــــق

♥ﻣَﻦ ﯾِﮑَﻢ ﺭُﮐَﻢ 

ﯾِﮑَﻢ ﺳَﺮﺩَﻡ 

ﯾِﮑَﻢ ﻏُﺪَﻡ 

ﯾِﮑَﻢ ﺗُﺨﺴَﻢ

ﯾِﮑَﻢ ﺑﯽ ﻋَﺼﺎﺑَﻢ

ﯾِﮑَﻢ ﺑَﺪﺣَﺮﻓَﻢ

ﯾِﮑَﻢ ﻧﺎﺭﺍﺣَﺘَﻢ

ﺍ`َﻣﺎﻫَﺮﭼﯿَﻢ ﻻﺷــــــــﯽ

` ﻧﯿﺴﺘَﻢ. ..

ما نسل بوسه های خیابانی هستیم ،

نسل خوابیدن با اس ام اس ،

نسل درد و دل با غریبه های مجازی ،

نسل غیرت روی خواهر ، روشنفکری روی دختر همسایه ،

نسل لایک از روی قرض ،

نسل کادو های یواشکی ،

نسل خونه خالی و دعوت شام ،

نسل تف ، وسط پیاده رو ،

نسل مالیدن هم تو شلوغی ، توی مترو ،

نسل مانتو های تنگ ،

نسل " شینیون " زیر روسری ،

نسل شرت " play boy " هنگام سجده،

نسل کارگران پیر مو رنگ کرده برای جوانی و پیشنهاد کار ،

نسل شارژهای اینترنی ،

نسل عکسای لختی در ساحل دوبی ،

نسل جمله های کوروش و دکتر شریعتی،

نسل فتوشاپ ،

نسل ترس از رقص نور ماشین پلیس ،

نسل جوونایی که هرکدوممون اقلا "یکبار" به جرم "تفریح" سر از وزرا درآوردیم...

نسل دخترایی که به جای اینکه از اراذل خیابونا به پلیس پناه ببرن از پلیس به اراذل پناه میبرن!

نسل سوخته ، نسل من ، نسل تو !

یادمان باشد ، هنگامی که ""دوباره"" به جهنم رفتیم ،

بین عذاب هایمان ، مدام بگوییم : یادش بخیر!!دنیای ما هم همین طوری بود

فرقـے نمـے کند !!

بگویم و بدانـے ...!

یا ...

نگویم و بدانـے..!

فاصله دورت نمی کند ...!!!

در خوب ترین جاﮮ جهان جا دارﮮ ...!

 جایـے که دست هیچ کسـے به تـــــــــو نمـے رسد.:

 دلــــــ❤ــــــــم.....!!!     

♥همـہ چیـزش פֿـآصــہ

♥لبخنـבش

♥تیپش

♥رفـتارش

♥اפֿــلاقـش

♥اפــساسـاتـش

♥בوسـت בاشتـنش؛

♥مـפֿـاطب نبوבہ ڪـہ פֿـآصـ باشـہ

♥פֿـاص♥ بوבه ڪـہ ♥مـפֿـاطب♥ شـבه ♥ 

مــي نشستمــ روبِـروي خـودَمـــ

ســر تــا پـــا گــوش مـي شدَمـــ

تــا ببيَمـــ حـَرفـــ حسابَمــــ

چيستــــ؟

بـــه جز , دردهایش, سیگارهایش را هم ,به ارث بُردم .

خدا ,رحمتت کند,پدرم ...کاش حواست بود , در این همه ,راهِ تکراریِ زندگی ... م

را شریک ,دردهایِ بی درمانت ,نمی کردی .لعنت به جَبرِزندگی...

مثل کبریت حالت غریبی دارم که…
میدانم ساخته شده ام تا بسوزم…!!

  با بالهای رنگین که

  برایم ساختی

     شادمان

    باخیالت

   تاآسمان بی کرانت

   اوج میگیرم

    تاکجاخواهم رسید؟؟

  درپس این لبخند تلخ من

   غمهاییست که ویران نگشت

   رازهاییست که پنهان نگشت

   خنده هاییست که جریان نگشت

    در پس این لبخند تلخ من

     روزهاییست که تکرارنگشت

    عشقهاییست که اثبات نگشت

    بغض هاییست که درهم نشکست...

     من عابری گم گشته ام در جاده ی مه آلودی که برایم ساختی

  هرچه می دوم تا به تو نزدیک تر شوم  اما...دورتر می شوم.

       کی خواهم رسید؟!!

   کی این جاده ی ناتمام به دست تو تمام می گردد.جای ردپاهایت در این جاده  گل عشق می روید.نمی دانم!

  نمی دانم که باید گل بچینم  یابه تو برسم...

  پاهایم تاول زده ازطی کردن این جاده.اما...

   نمی ایستم باز

  درمیان باغی که ازجای پایت ساخته شده رد می شوم تا به توبرسم

    احساس شعف وشادمانی دارم

   همین برایم کا فی است..

   درد را احساس نخواهم کرد

 از نوشته های خودم

1)

تمام پروانه‌ها قاصدک بودند

به هر قاصدکی

راز چشمان تو را گفتم

پروانه شد

تمام پروانه‌ها

ادای چشمان تو را

در می‌آورند

چون بغض مرا دوست دارند.

2)کاری کن که ساحل

رویای رسیدن به تو نباشد

در دریا چاره جز

عاشق بودن نیست.  

♣♣♣♣                                 

3)باران که می‌بارد

تمام کوچه‌های شهر

پر از فریاد من است

که می‌گویم:

من تنها نیستم

تنها منتظرم!

تنها…

4)زمستان آمده است
خسته ام
میخوابم
بهار که آمد
پیله ام را می‌شکافم
تا با پرهای خیس
دوباره
عاشقت شوم.

این روزها

 دلم اصرار دارد

    فریادبزند

 اما...

  من جلوی دهانش را می گیرم

    وقتی می دانم

   کسی تمایلی به شنیدن صدایش ندارد!!

  این روزها من...

   خدای سکوت شده ام

   خفقان گرفته ام 

   تا ارامش

         اهالی دنیا

       خط خطی نشود...

  من وتو حتی دردلتنگی هایمان

   هم شبیه هم نیستیم

   توجای من را با او پرمی کنی

  من جای خودم را باتو♣

 دیگه شعرام واسه چشمای توتازگی نداره

دلم ازدست توزندگی نداره

 تومیگی خسته میشی چشمامو میکنی فراموش

 ولی من عاشقتم عاشق که خستگی نداره

 میگی من دوست ندارم برو وصرف نظرکن

  دیوونم اینکه به احساس توبستگی نداره

  تومیگی ساده بگیرزندگیو منو رهاکن

  عاشقی خط خطیه صافی وسادگی نداره

amir tatalo.nagofte body

mehdi.ahmadvand ft keyvan.bagheri

nadim.napors halamo

دانلوداهنگ

باز هم،بی صدا دلـتـنـگـم . . .باز هم،تنهای توئم با دلـتـنـگـی . . . باز هم،بغضم را در سکوتم شکستم آن هم بی صدای بی صدا. . .باز تنهایی،تنهایی،تنهایی،دیگراشکهایم هم مراتنها گذاشتن...!

   یک قدم به سمتت می آیم

   یک قدم عقب تر میروی

   کاش می دانستی پابرهنه

  جلو آمدن روی سیم خاردار چقدر درد دارد.

     توبارون که رفتی

  شبم زیروروشد

  یه بغض شکسته

   رفیق گلوم شد

   توبارون که رفتی

   دل باغچه پژمرد

  تمام وجودم توی آینه خط خورد

  هنوز وقتی بارون

    توکوچه می باره

    دلم غصه  داره،دلم بی قراره

    نه شب عاشقانه است

    نه رویا قشنگه

    دلم بی توخونه

   دلم بی توتنگه

     یه شب زیربارون

   که چشمم به راهه

   می بینم که کوچه

    پر نور ماهه

    توماه منی که

   توبارون رسیدی

   امیدمنی تو شب ناامیدی ♥♥

   اگرمی خواهی به من تکیه کنی

               تکیه کن...

   فقط بدان که من دیوار ترک خورده ام

   تحمل تکیه دارم  ولی...

   ضربه رانه...

         درد دل که می کنی

      ضعف هایت،دردهایت،

    رامی گذاری توی سینی

    وتعارف می کنی که هرکدامش را

    می خواهند بردارند

     تیزکنند...

     تیغ کنند...

    وبزنندبه روحت ♥

  عشق همین  خنده های

  ساده ی توست

 وقتی باتمام غصه هایت

  میخندی تاازتمام

  غصه هایم رهاشوم.

 دیگر مرا به معجزه دعوت نمیکنی

  بامن ز درد حادثه صحبت  نمیکنی

 دیریست پشت پنجره ماندم که رد شوی

 اما تومدتی ست اجابت نمی کنی

  قولی که داده ای به من ازیاد برده ای

  گفتی زباغ پنجره هجرت نمی کنی

   بیمارعشق  توست پرستوی روح من

  از این مریض خسته عیادت نمی کنی

 باشدبرو ولی همه جا غرق عطرتوست

 گرچه توهیچ خرج صداقت نمی کنی

 یکبار ازمسیرنگاهم عبورکن

  آنقدر دور گشته ای که فرصت نمی کنی

  گل های باغ خاطره در حال مردنند

  به یاس های تشنه محبت نمی کنی

  خاطراتت صف  کشیده اند یکی پس از دیگری

  حتی بعضی هایشان

   آنقدر   عجولند که صف رابهم زده اند

    و...من

   فرارمیکنم

   ازفکرکردن به تو...

   مثل رد کردن آهنگی که خیلی دوستش دارم،خیلی♠♠

   نگاه تو...

  مرا عاشق تر ازپیش می کند...

   چه معجونی می شود زندگی...

    با لمس دستان تو...

    باحس عشق تو...

  خیلی وقت است که (بی تابم)

    دلم تاب می خواهد ویک هل محکم

   که دلم هری بریزد پایین

    هرچه درخودش تلنبارکرده بود.

 دستانم شاید...اما دلم

   نمی رود به نوشتن

   این کلمات بهم دوخته شده کجا،

    احساسات من کجا...

      این بار نخوانده

      مرا بفهم...

  فقط بی هوا بودن  دلیل خفه شدن نیست...

       گاهی....

   هوایی شدن هم 

   آدم را...

    آرام...  آرام...

      خاموش می کند...

    آرام ...   آرام....

 به خدا دست خودم نیست اگر دلتنگم

  یااگر شادی زیبای تورا

  به غم وغربت  چشمان  خودم می بندم

               من صبورم اما...

     چقدر با همه ی عاشقی ام محزونم

    وبه یاد همه ی خاطرات گل سرخ

   مثل یک شبنم افتاده زغم مغمومم

    من صبورم اما...

    بی  دلیل ازقفس کهنه ی شب

    میترسم...

   بی دلیل از همه ی تیرگی تلخ غروب

  وچراغی که تورا ازشب متروک دلم دور کند

  میترسم...

  من صبورم اما...آه...

   این بغض گران این دلتنگ

     صبرنمی داند چیست...

تنهابودن قدرت می خواهدو

 این قدرت راکسی به من داد

 که می گفت تنهایت نمی گذارم...

حرفت قبول ،این بار می بندم دهان را

  دیگر  نمی گویم برایت دردمان را

 دیگر نمی گویم که چون جان دارمت دوست

 دیگر نمی گویم تمام  حرف جان را

  حرفت قبول،این عشق ممنوعه  است می دانم

 اماچه سان گویم به دل من این سخن را؟

  بایدفراموشت کنم   ، خودنیزمی دانم

  این عشق ممنوعه است می بندم دهان را

  آدمی را دیدم

   باسایه ی خود دردودل می کند

  چه رنجی می کشد او

  وقتی هوا ابریست...!

همیشه وقتی تنها وناامید وملول

  تنت،روانت ازدست این وآن خسته ست

  همیشه وقتی رخسار این جهان تاریک

   همیشه وقتی دردهای آسمان بسته ست

  همیشه گوشه ی گرمی به نام دل باتوست

  که صادقانه تر ازهرکه  با تو پیوسته ست

 به دل پناه ببر!آخرین پناه توست

   توراچنان که تمنای توست دارد دوست!

  دیشب را تا صبح دنبالت گشتم...

  لابه لای تمام خاطرات گذشته...

   تمام خوبیهایم را ورق زدم...

  لحظه به لحظه اش را...

  ردپایت همه جا جاریست...

  اما...

  دوباره تکرار داستان همیشگی من...

  نبود تو وانتظارمن...!

   امروز راهم دوباره دنبالت می گردم...

    مثل همه ی روزهای نبودت...

   امروز هم سراغت را

   ازتمام برگها میگیرم.

   شاید برگی رااز قلم انداخته باشم...

   عجب وفایی دارد این

دلتنگی...!

 تنهاش که میذاری

   میری توجمع وکلی میگی ومی خندی...

 بعد که ازهمه جداشدی

   ازکنج تاریکی میاد

  بیرون می ایسته

    بغل دستت..

   دست گرمشو میذاره روشونت  میگه :

    خوبی رفیق؟ بازم خودم وخودت...

<